Dit boek over een jongetje dat boos is op zijn vader is toch een heel warm verhaal waarin het voor kinderen letterlijk thuiskomen is.
Klaas Verplancke geeft, zoals we dat van hem gewoon zijn, heel beeldend de gevoelens en gedachten van zijn personages weer. Het typische surrealisme zit voortdurend in zijn illustraties. Maar hij bewijst in dit boek ook dat hij behalve een steengoed illustrator tevens een prima tekstschrijver is. Klaas verstond al de kunst om met weinig beeldelementen een hele (gevoels)wereld weer te geven. Hij bewijst nu dat hij het ook met weinig woorden kan.
Onze score: =====
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten